advertentie
Een vrouw die begin 1900 haar tijd ver vooruit was en nu, honderd jaar na haar overlijden, dankzij Joost opnieuw onder de aandacht komt.
De liefde voor geschiedenis zat er bij Joost altijd al in. Hij studeerde geschiedenis in Leiden maar hij had toch meer ‘feeling’ met de Veluwe. Dankzij een tip van zijn moeder solliciteert hij op een functie voor archiefinspecteur bij het Streekarchivariaat. “Ik bleek daar niet genoeg ervaring voor te hebben maar de toenmalig archivaris zei wel dat als ik even een half jaartje geduld had er een andere functie vrij zou komen die passender is. Zo ben ik in 2019 gestart als studiezaalmedewerker.”
Bijzonder project
Datzelfde jaar kreeg Joost een bijzonder project in handen. Een archief van de familie Molijn was nieuw binnengekomen en Joost werd gevraagd onderzoek te doen naar Cornelia Molijn, in het kader van het thema 100 jaar vrouwenkiesrecht, gekoppeld aan de maand van de geschiedenis.
Wat begon als een losse opdracht groeide uit tot een intensief onderzoek van maanden. “Ik ontdekte toen hoe uitzonderlijk zij was”, vertelt hij enthousiast. De familie Molijn wordt veelal alleen gelinkt naar François Adriaan Molijn, maar zijn vrouw stond vanaf het begin naast hem. “Bij de notaris stond vastgelegd dat zij lid was van de raad van bestuur en als vervangend directeur. Dat was rond 1900 vrijwel ongekend.”
Diepe indruk
De vondsten maakten diepe indruk. Joost ontdekte dat Molijn niet alleen in de zakelijke ‘mannenwereld’ vooropliep, maar ook maatschappelijk betrokken was. Ze vertegenwoordigde de fabriek op de nationale tentoonstelling voor vrouwenarbeid, en al snel daarna zat ze in het hoofdbestuur voor vrouwenkiesrecht. Ook lokaal liet ze haar stempel achter. Zo zijn door haar onder andere het dorpshuis aan de Doctor Schutlaan en het ‘Boschhuis’ voor de ‘bleekneusjes’ ontstaan.
“Als ik de organisaties waar zij in het hoofdbestuur diende of anderzijds bij betrokken was, onder elkaar zet, kom ik op twee volle A4’tjes!”, zegt Joost.
“Dit soort kansen maak je niet vaak mee”
“Op een website van een verffabriek elders in het land las ik dat zij in 2000 de eerste vrouwelijke directeur van Nederland hadden gehad. Maar Molijn vervulde die rol al bijna honderd jaar eerder! Dat geeft aan hoe vooruitstrevend ze was, zeker in een behoudende omgeving als de Veluwe.”
Het onderzoek mondde uit in een lezing in 2019, die goed ontvangen werd. Daarna bleef het even stil, mede omdat veel stil lag tijdens de corona-periode. Tot dit jaar een verzoek van de Rotary Club Nunspeet 4Woods binnenkwam om de lezing opnieuw te geven.
Sterke vrouw
Het is koren op de molen van Joost. Zijn bewondering voor deze sterke vrouw steekt hij niet onder stoelen of banken. “Het is gewoon bijzonder om te zien hoe iemand honderd jaar geleden al zulke stappen zette, terwijl de geschiedenis meestal vooral de mannen belicht. Dit soort verhalen verdienen het om verteld te worden.”
Omdat Joost tegenwoordig een andere rol heeft komen dit soort projecten niet meer op zijn bordje terecht, maar de herinnering blijft. “Dit soort kansen maak je niet vaak mee”, zegt hij al bladerend door een vergeeld notulenboek.
“Wat in de kelder van het gemeentehuis ligt, moet naar buiten."
Met het Noord-Veluws Archief wil hij vooral één ding bereiken: de bronnen zichtbaar maken. “Wat in de kelder van het gemeentehuis ligt, moet naar buiten. Zodat mensen zien dat er hier op de Veluwe zulke bijzondere verhalen verborgen liggen. Zoals dat van mevrouw Molijn.”
💬 Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: [email protected] of bel: 0341-258133